ถ้าหากฉันได้รับ พรนั้นเพียงข้อเดียว
คงต้องการจะ เป็นดั่งเช่นดอกไม้ีที่ยังผลิบาน น้อยๆในกำมือของเธอ
เป็นครั้งแรกจากนิทรา ที่ลืมตา มองมาโลกที่สดใส
แม้ว่าจะหลงทาง ไม่มีวันพบเธอ ก็ยังเฝ้ารอ
จะตามหาจนเจอ
เมื่อยามเธอตื่นนอน
จะอยู่ข้างกายของเธอ
มีแค่เพียงสิ่งเดียว ที่ซ่อนไว้จากสายตา
ทุกๆวันยังคงเก็บงำความรู้สึกที่ให้เธอไม่คิดจะบอกให้รู้
ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ที่มีกัน มันไม่ค่อยจะผูกมัด
และวันใดซักวัน ฉันและเธอต้องจาก กันแสนไกล
จะตามหาจนเจอ
จะเรียกชื่อเธอ เรียกซ่ำๆ ให้เธอนั่นได้ยิน
กระทั่งในวัน ที่ฉันสลายไป
สีสันน้อยๆ อยู่ในมือ เธอคู่นั้นเรื่อยมา
และเมื่อวัน ที่ตัวฉันจะกลายเป็นลมบางเบา
ความในใจจะ ไม่มีวันหายไปไม่มีวัน
จะยังเหลือคงอยู่ ที่ตรงนี้เรื่อยไป
เมืื่อยามฉันตื่นนอน
โปรดอยู่ข้างกายฉันหน่อย
แค่เธอผู้เดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น